Melancholik

Autorem artykułu jest Rihuan

Według teorii Pawłowa wyróżnia się cztery podstawowe typy osobowości w zależności od tego jak silny posiadają układ nerwowy. Poruszę w artykule osobowość melancholika, którego cechuje słaby układ nerwowy a jego reakcje emocjonalne są długotrwałe i intensywne. 

Nadwrażliwy typ osobowości niejednokrotnie prowadzi do osamotnienia. Część osób potrzebuje otwartej rozmowy z zaufaną osobą. Inni prowadzą w samotności wewnętrzny monolog. W opinii znajomych taka osoba jest wtedy wyalienowana. Jest to bardzo drażniące słowo. Być może przez jej komercyjny charakter.

Melancholik, osoba o pesymistycznym podejściu i widząca pejoratywnie znaczną część jej codziennego życia. Taka osoba lubi w samotności popadać w refleksje, kontemplować piękno i rozwijać się. Jego długotrwałe reakcje emocjonalne mogą długo nasycać euforią, która może trwać nawet kilka godzin lub zatapiać w studni lęków i przygnębienia. Chandra jest dla melancholika znajomym, który cyklicznie go odwiedza.

Lęki potrafią czasem paraliżować taką osobę przy prostych czynnościach. Jeśli są uzależnieni od nikotyny, w tym momencie prawdopodobnie czują automatyczną potrzebę zapalenia papierosa ignorując negatywne skutki. Chcą poczuć ulgę i zapomnieć o myśli, która przed chwilą zapukała w okna ich psychiki. Część osób uczy się jak to pokonać. Jak to zasłonić kurtyną miłych wspomnień, np. pierwszy pocałunek. Umiejętność tę łatwiej nabyć osobie, której pozytywne wspomnienia mają ilościową przewagę nad pozostałymi. Istotnym faktem jest to, że traumatyczne, ponure przeżycia łatwiej i głębiej zapadają w pamięć.

Nie lubią rozmów o przyziemnych tematach oraz mają tendencje do czytania między wierszami... często niepotrzebnie. Długie rozmowy z nielicznymi przyjaciółmi - taki kontakt z inną osobą jest najbardziej atrakcyjny. Jeśli nauczą się funkcjonować z temperamentem melancholika to przyszłość nie musi być koniecznie w urojonych, szarych kolorach.

Ciekawym typem osobowości jest, również introwertyk. Posiada on cechy melancholika oraz flegmatyka. Osoba ta potrafi skupić się na swoim wnętrzu i tam kumulować energię oraz motywować siebie do czynnego działania w życiu codziennym. Funkcjonowanie w ten sposób pomaga wyselekcjonować osoby godne zaufania oraz dzielić się swoimi poglądami z otoczeniem.

Niemożliwe jest pozostawać we własnej samotności, choćby nie wiem jak była romantyczna.

Paulo Coelho

Osamotnienie jest jednym z najokropniejszych zjawisk w psychice ludzkiej. Podejrzewam, że niezaspokojona potrzeba prawdziwej, szczerej rozmowy, kontaktu w przypadku melancholijnej osoby jest bardziej destrukcyjna niż w przypadku choleryka lub sangwinika. A brak właściwych do tego osób tylko pogarsza stan. Jest to już przedsionek depresji. Nikotyna już nie daje ulgi a ciśnienie emocjonalne przypomina topniejący suchy lód w szczelnej plastikowej butelce, którą czeka bycie rozszarpaną przez wybuch.

Ucieczka w alkohol to czysta desperacja. Przez pierwsze chwile może i poczujemy się jak sangwinik - żywi, gadatliwi i beztroscy - ale to złudzenie skończyć się może neurotycznością - skrzyżowaniem osobowości melancholika z cholerykiem

_ _ _ _ _

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl